ATEŞ BÖCEKLERİNİN MEZARI



   




                      ATEŞ BÖCEKLERİNİN MEZARI
                         
     
           Savaşın çirkin yüzünü en iyi anlatan şey bir çocuğun gözleridir.Savaşmak,bir düğmeye basmak kadar kolay artık.O gün bu gündür devam ediyor küçük bedenlerin toprağa düşmesi.Din,dil,ırkı ne olursa olsun masum insanların ölmesi üzücü olan şey.Bu film sadece bu gerçeklikten küçük bir kesitti.Yalnızca onların çaresizliğine değil bizlerin bolluk içindeki hayatımıza ve bu güzel hayatımıza değer vermeyişimize de üzüldüm.Hala bir yerlerde çocuklar evsiz,annesiz,babasız,aç ve çaresiz kalırken hiçbir şey yokmuş gibi hayatımıza devam edişimize .Ve zaman geçip izlediklerimizin etkisi kaybolunca yine aynı gaflet uykusunda olacağız.Fakat şimdi biraz da olsa onları anlamaya çalışmalıyız bence.
                   Biraz düşünün.14-15 yaşlarındasınız.Ailenizle sıcacık bir evde mutlu bir şekilde yaşıyorsunuz.Sonra birden elinizde olmayan nedenlerle ülkeniz bombalanmaya başlıyor.O güzel mavi renklerle donatılmış gökyüzüne korkuyla bakar oluyorsunuz.İnsanların tek düşmanının yine yine insanlar olduğunu farkediyorsunuz o anda.Bu düşmanlar sizden annenizi,babanızı,o sıcacık evinizi,önünüzden eksik olmayan yemeğinizi,arkadaşlarınızı ve yarınlarınızı alıyor.

        O sıcacık ev 4 tahta duvardan küçük ve soğuk bir odaya dönüşüyor.O küçük kardeşiniz beslenemediği için zayıflıyor ve sırtında oluşan yaralarla yaşamaya çalışıyor.Hatta 2,3 düğmeyi eskiden yemeye doyamadığı meyve şekeri kutusuna koyuyorsunuz.Kardeşiniz o 2,3 düğmenin meyve şekeri,2 taş parçasının ise pirinç topları olduğuna inanıyor umutsuzca.Siz ise yemek bulamayınca çalmaya,yakalanınca sizi evden kovan insanlara sığınıyorsunuz.Çünkü başka çareniz ve başka kimseniz yok o 4 yaşındaki minik kız çocuğundan başka.Elinizde kalan tek insana tutunmaya çalısıyorsunuz ama onun küçücük bedeni hayata tutunamıyor.Onu en güzel kıyafetleriyle,elinden eksik olmayan ayısıyla,en sevdiği şey olan meyve şekeriyle birlikte son kez görüyorsunuz.
              Biliyorum empati kurmak ve böyle bir durumu anlamaya çalışmak çok zor.Fakat anlatmaya çalıştığım sizin hayatınızın düşündüğünüz kadar kötü olmadığı.Eğitim gördüğünüz bir okula,bir eve,sizi o evde bekleyen insanlara,cebinizde paraya,eğlenceli anılara sahipsiniz,karnınız tok.Bomba atarak evinizi yakan uçaklar yok bakıp mutlu olduğunuz gökyüzünde.
            Savaşların insanları nasıl mahvettiğini,insanları nereden nereye sürüklediğini izleyerek farkettik.Asıl anlatmak istediğim siz de o insanların yerinde olabilirdiniz ya da olabilirsiniz.Bu yüzden hayatınızdaki güzel şeyleri görmeye ve keyfini çıkarmaya çalışın.Fakat hayatları bu şekilde geçen ve zorluklar içinde yaşayan insanları da göz ardı etmeyin.

-Sude Can

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Özentilik ve Kendiniz Olmak

ATEŞ BÖCEKLERİNİN MEZARI

PELLE OHLIN